Şumer magiyasının əsasları

[Hermanubis]

Şumerdə magiya həyatın əsasını təşkil edirdi. Şumerlər dörd əsas coğrafi səmtə və dörd ünsürə sitayiş edirdilər. Məhz buna görə də hər hansı bir ritualın əsas atributu mərkəzində qonom, mənsubiyyət simvolu və ya büt olan xaç idi. Şumerlərin qara magiyası dövrümüzdə geniş yayılmış magiya ilə qarışdırmaq olmaz. Qara magiya çoxlarının düşündüyü kimi mütləq pislik deyil, universal və insan ehtiyaclarını və istəklərini təmin etmək üçün nəzərdə tutulmuşdur. Amma insanların özlərinin nə istəməsi tamam başqa sualdır.

Şumer magiya ritualları

Hər bir ritual yalnız bir qaranlıq tanrının iştirakını nəzərdə tuturdu. Yalnız Şumer Yeni ilində bütün on iki cin rituala daxil edilirdi. Yeraltı Dünyanın qüdrətli qüvvələrinin bu festivalında ən güclü hesab olunan magiya ritualında qara öküz qurbanı edilirdi. Öküz səmavi tanrılar arasında müqəddəs heyvan sayılırdı. O, tanrıça Annlura tərəfindən himayə olunan Müqəddəs İnək kultuna mənsub idi. Buna görə də, Qaranlıq tərəfin qurbanı və sakitləşməsindən sonra kahinlər Annlura məbədinə bəxşişlər gətirərək ondan bağışlanmalarını xahiş edirdilər.

Qara Şumer magiyasının atributları elə də müxtəlif deyil. Bəzi əşyalar qurban kəsilmiş öküzdən hazırlanır. Məsələn, ritual şeypuru öküzün sol buynuzundan, ritual nağarası isə öküz dərisindən hazırlanırdı.
Şumerlərin magiya ritualları üç qrupa bölünür: xidmət, dəfn, təmizlənmə və müqəddəsləşdirmə. Bütün rituallar ritualı yerinə yetirən ustanın konsentrasiyasına, düşüncələrinin gücünə əsaslanırdı.
Şumer maqları bütün rituallarda küknar və sərv kimi müxtəlif buxurdan istifadə edirdilər. Qurban şərabı deyilən şey də bütün ayinlərdə iştirak edirdi. Bu qırmızı şərab üç gün paklaşdırılırdı. Un və qaymaqdan müxtəlif ritual kuklaları hazırlamaq üçün istifadə olunurdu ki, bu da şumer magiyasını vudu dininə yaxınlaşdırır.

Şumer ritualları çox mürəkkəb bir quruluşa malikdir. Maqın yerinə yetirdiyi hərəkətlərin sırasını nəzərdən keçirək.
Birincisi, maq bütün lazımi atributları öz yerlərində yerləşdirir, sonra dörd əsas səmtə baş əyir. Sonra buynuzu müqəddəs qurbanlıq şərabla doldurur və ətirli yağla müqəddəs məsh edir. Sonra ustad tanrının bütü və ya onun Qonomunu xaçın tələb olunan tərəfinə qoyur, sol əlinin şəhadət barmağından ritual buynuza dörd damcı qandan qurbanlıq axıdır. Maq dörd qurtum içdikdən sonra qalan şərabı xaçın dörd tərəfinə səpir və özünü onun ortasına qoyur.

Bu hazırlıq mərhələsindən sonra qurban kəsmə anı gəlir. Qurban hər şey ola bilər. Bu qurban kəsilən tanrıdan asılıdır. Heyvanı bağlayıb dörd dəfə ritual dirəklə vururdular, yaralardan axan qanı bütə və onun ətrafındakı torpaqlara yuyardılar. Əgər tanrı qurban tələb etmirdisə (bu son dərəcə nadir hallarda olurdu), onda hər cür yemək və çiçəklər torpağa basdırılırdı. Ayin başa çatdıqdan sonra, maq mütləq dəstəmaz alır və gecənin qalan hissəsini açıq havada keçirir ki, ayində iştirak edən tanrının onun üçün göndərdiyi enerjini bədəni qəbul etsin.

Şumerlərdə çoxlu müxtəlif tanrılar və cinlər var idi. Əsas olanlar bunlardır:
Anunnaki - yeraltı dünyada yaşayan dörd cin;
od tanrısı İşum;
xəstəliklər və lənətlər göndərən iblis Asakku;
Balbeiro yeraltı dünyanın ən yaşlı iblisidir;
dostları ayıran və düşmənçilik toxumu səpən iblis Labasu;
magiya və elmin hamisi olan, yeraltı dünyanın kralı Nabu və s.

Qədim şumerlərin Qaranlıq qüvvələrə açıq bir meyli var idi.
Xristian inancı müəyyən dərəcədə bu vəziyyətin əks-sədasıdır. Məbədlər Məsihin adı ilə tikilir, lakin demək olar ki, hər kəs yalnız Qaranlıq tərəfin verə biləcəyini istəyir: güc, pul, cinayətkarın cəzası və s.

Şumer kahinləri hipnozu mükəmməl bilirdilər. Onlar ondan təkcə rituallar üçün deyil, həm də xəstələri müalicə etmək üçün istifadə edirdilər, bunu aşkar olunan abidələrdəki fraqmentlər sübut edir. Şumer kahinləri də hipnozun üç mərhələsini bilirdilər: yüngül, orta və dərin. Bu gün biz hipnozun bu üç dərəcəsini eyni şəkildə ayırırıq.